Het intakegesprek voorafgaand aan de briefwisseling was best spannend, ik kende je tenslotte niet écht en mezelf bloot geven was spannend.
De briefwisseling daarentegen gaf me onmiddellijk het nodige vertrouwen om de communicatie tussen kleine Els en Grote Els aan te vatten.
Ik maakte er zelf telkens een momentje écht voor mezelf van zowel in ruimte, tijd, als met een rustgevend muziekje op de achtergrond (ook nu) om tijd te nemen om te kunnen zakken naar mijn gevoel. Het deed deugd te weten dat er iemand was (Grote Els) waarop ik (Kleine Els) kon vertrouwen. Doordat jij bereid was deze rol op te nemen voelde ik me letterlijk gesteund. Ik keek uit naar een volgende briefwisseling en was onbewust vaak verder bezig met mijn eigen proces. Elke briefwisseling voelde als evolutie. Ik voelde me gesteund in de stappen die ik zette. Het bracht me ook innerlijke rust, dicht bij mezelf, veilig.
Lief zijn voor mezelf vertaald in een stukje ruimte voor mezelf, bracht me bij een keuze waar mijn hart naar uitgaat. Het heen en weer schrijven heeft me verder gebracht in het doorvoelen van wat écht belangrijk is voor me. Het heeft keuzes naar boven gebracht die nog nieuw en spannend zijn. Anderzijds ook wat ik dan mag achterlaten, wat me niet meer dient als ik voor zelfliefde kies. Mogen kiezen voor mezelf! De keuze is nog erg pril en ik heb mede door jouw info geleerd dat het oké is om dit zo nog een tijdje te houden. Het deed enorm veel deugd om in vertrouwen een klein zaadje te kunnen planten en dit heel goed af te schermen. Dat vertrouwen/die verbintenis had ik de voorbije weken écht nodig om mijn (harts)gevoel toe te laten. Dit lukte me dankzij deze briefwisseling. Dankjewel hiervoor!
Els
