Liefde is niet hetzelfde als ‘lief zijn’. En toch worden die twee vaak over dezelfde kam geschoren. Liefde kan ook heel hard brullen zijn als uitdrukking van de grote kracht en passie van je hart dat zich al veel te lang heeft moeten inhouden.
Wat ik heel regelmatig tegenkom in mijn praktijk is dat mensen soms heel lang over zich heen hebben laten lopen en hun eigen behoeften hebben genegeerd en daardoor volledig uitgeput zijn vooraleer ze voorzichtig durven toegeven dat het te veel is, te zwaar en onmenselijk wat er van hen verwacht wordt. Ze zijn op, moe, teleurgesteld, gefrustreerd, kwaad en verdrietig omdat het hen niet meer lukt om binnen de verwachte kaders te presteren.
Dit besef is natuurlijk pijnlijk maar anderzijds prachtig omdat dit een kantelpunt kan betekenen om een andere weg in te slaan waarin jij de hoofdrol mag spelen en geen bijrol meer in het leven van een ander (of een organisatie). Een leven waarin jij er eerst voor jezelf mag zijn en dan pas voor een ander. Hoe kan je in Godsnaam dienstbaar zijn aan een ander als je eigen leven een puinhoop is?
Als je je in zo een situatie bevindt waarin je het gevoel hebt dat niets je nog lukt en dat je met je rug tegen de muur staat en dat je geen enkele oplossing of scenario kan bedenken die uitzicht geeft op een andere toekomst, dan is het goed om stil te staan, zo lang als nodig is, bij jouw patronen die maken dat jij steeds jezelf weggeeft of wegcijfert voor anderen en daardoor zelf in de kou komt te staan.
Wat maakt dat stilstaan nu zo moeilijk?
Omdat er dan allerlei emoties de kop op steken die we liever niet willen voelen en dus gaan we maar door op automatische piloot, dan hoeven we ze niet te voelen. Maar emoties laten zich niet zo snel van de baan schuiven en ze gaan harder en harder van zich laten horen (en voelen). Wat op zich nog meer druk geeft en inspanning van je denkgeest vraagt om al die emoties ‘onder controle’ te houden.
Als mensen voor een eerste keer op gesprek komen, ervaren zij meestal een zeer snelle opluchting en bevrijding als ik hen laat vertellen over hun (werk)situatie en hen enkel laat focussen op hoe zij zich voelen. Daarbij geef ik hen de bevestiging dat het niet meer dan normaal is dat zij zich zo voelen (uitgeput, machteloos, kwaad, gefrustreerd…) in een omgeving waarin geen rekening wordt gehouden met erkenning, waardering, gehoord worden, gezien worden… en andere menselijke basisbehoeften. En dat het niet werkt om hier met je denkgeest oplossingen voor te willen vinden en nog minder om manieren te willen bedenken om je nog meer aan te passen om in het systeem te passen.
Zonder enige uitzondering zit er bij ieder van ons, onder de laag van alle emoties, de sterke kracht van kwaadheid. Telkens ik iemand kan laten voelen dat zij of hij het recht op kwaadheid heeft, weet ik dat het kantelpunt voor verandering bereikt is. Vanuit onze katholieke opvoeding is er heel vaak een intern stemmetje dat zegt dat je moet vergeven. Niet dat ik tegen vergeving ben, integendeel, maar vergeving mag geenszins een mantel der liefde voor de ander zijn terwijl jij weer in de kou blijft staan.
De emotie kwaadheid is een emotie die ik zelf heel goed ken (met een sterrenbeeld als leeuw is dit onvermijdelijk) en heel lange tijd niet heb durven voelen en uiten (daar zit mijn ascendant maagd voor iets tussen). Het is nochtans een emotie, als je ze goed leert beheren, met een enorme transformerende kracht in zich. In kwaadheid zit vuur. Vuur dat een vernietigende kracht in zich draagt om oude, niet-werkende patronen te verbranden en de vernieuwing te laten ontstaan, zoals de feniks herrijst uit het as.
Is het toevallig dat er nu zo vele mensen met een burn-out kampen?
Het innerlijke vuur is uitgedoofd omdat het te veel en te lang heeft gebrand voor anderen. Je hebt je eigen hart weggegeven aan anderen zonder er rekening mee te houden wat jij zelf nodig hebt. En daar sta je dan, in de kou.
Het besef dat er kwaadheid in je zit en in contact komen met je kwaadheid is een eerste stap om het vuur in jezelf terug aan te wakkeren.
Een passioneel leven leiden zonder vuur is immers ondenkbaar.
De energie van kwaadheid haalt terug bij jezelf wat je aan anderen hebt weggegeven.
Door de energie van kwaadheid ga je jezelf begrenzen voor wat je niet meer wil.
Als je naar een tekening kijkt van een kind dat kwaad is zie je gebalde vuisten, voeten stevig op de grond en benen stijf tegen elkaar.
(tekening uit ‘de Emotie-encyclopedie’ van Vera Helleman)
Kwaadheid herstelt jouw energie om jou te centreren en terug te brengen naar jouw focus en eigen kracht. Kwaadheid activeert jouw krachtbron die, als je ze goed aanwendt, de basis is voor jouw vuur.
Als je je kwaadheid als krachtbron erkent, zie je in de tabel hiernaast dat kwaadheid nodig is om daadkrachtig, vastberaden, zelfbewust, krachtig en gedreven in het leven te staan.
(uit ‘de Emotie-encyclopedie’ van Vera Helleman)
Als je kwaadheid met een vuur vergelijkt dan weet je dat een vuur gezellig warm kan zijn maar ook hoog kan oplaaien, snel ontvlammen en zelfs alles verwoesten.
Te veel vuurkracht brengt schade aan en van te weinig doof je uit. Een hele uitdaging is het om je vuur/kwaadheid als kracht in te zetten.
Aangezien elke situatie iets anders vraagt vind je hieronder enkele aanwijzingen hoe je je vuurkracht positief kan inzetten:
🔥 Beheer je eigen vuur met zorg en aandacht. Als je er aandacht aan besteedt, kan jij zelf ervoor kiezen wat je met je vuur doet. Ongeacht wat erom je heen gebeurt of wat anderen op je af-vuren, jij blijft de baas over jouw vuur.
🔥 Richt je aandacht op je zonnevlecht (thv de navel). Je zonnevlecht is de energetische plek waar jouw vuur zit. Stel je voor dat jij met een blaasbalg je eigen vuur kan aanwakkeren of eerder de vlammen wat zachtjes kan doen flakkeren.
🔥 Emoties hebben een grote invloed op je vuur. Word je bewust van hoe gevoelens van kwaadheid, angst, verdriet, schuld, schaamte, vreugde, verbazing, dankbaarheid, vrede... jouw vuur doen oplaaien, klein maken of soms zelf doen uitdoven. Geef zoveel mogelijk ruimte aan je gevoelens, zij zijn de brug naar je ziel.
🔥 Het vuur verbrandt gedachten, gevoelens, patronen en gedragingen die niet meer bij je horen. De uitdaging is om met de moed van een leeuw die delen van jezelf in de as te leggen die je voortgang belemmeren. Vanuit de as en je transformatiekracht kan er dan iets nieuws tevoorschijn komen.
Om je al even op weg te helpen je eigen kwaadheid te omarmen (of je het nu beseft of niet, je mag er zéker van zijn dat die er al heeeeel lang zit) geef ik je de volgende zin mee. Ga op een rustig plekje zitten, leg je handen op je hart en spreek deze zin hardop enkele keren na elkaar uit:
“Ik accepteer mijn emotie van kwaadheid tot op mijn allerdiepste Zieleniveau vanaf de allereerste keer dat ik deze emotie van kwaadheid heb ervaren en niet heb kunnen verwerken en loslaten”
Hoe voel je je daarbij als je deze zin uitspreekt?
Bij mij geeft het alleszins telkens een geruststellend gevoel. Het bevestigt me in mijn ‘recht’ om kwaad te zijn voor situaties die naar mijn gevoel indruisen tegen de liefde.
En door dat gevoel IN mezelf te accepteren hoef ik geen energie meer te steken om de situatie BUITEN mezelf te veranderen.
Wil jij graag de brullende leeuw in jezelf terug wakker maken, terwijl je heel dicht bij jezelf blijft, dan wil deze leeuw jou heel graag helpen om het vuur van jouw hart terug te doen branden en je in contact brengen met de oneindige macht van de liefde zodat jij een passioneel leven kan leiden.
Je bent welkom!
Gerlinde